ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ ဆိုတာ--

 ကၽြန္ေတာ္ဟာ ၀ယ္ၿပီး ခါစ Levi's ကို ဆြဲၿပီး Shopping Mall ထဲက ထြက္လာတယ္..။ အေပါက္၀ မွာ
သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ ကို ေစာင့္ေနတုန္း professional သူေတာင္းစား တစ္ေယာက္  ကၽြန္ေတာ့္ ကို ေတြ႔ သြားတယ္.။ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႔မွာ လာရပ္တယ္..။


"ညီေလးရယ္.....သနားပါကြယ္..။ နည္းနည္းေလာက္ သနား ခဲ့ပါ" ကၽြန္ေတာ္ လည္း ပ်င္းပ်င္း နဲ႔
အိပ္ကပ္ ထဲ က အေၾကြေစ့ တစ္ေစ့ ထုတ္ေပး လိုက္တယ္.။ ၿပီးေတာ့ သူနဲ႔  စကားေျပာျဖစ္သြား တယ္.။ အဲဒီ သူေတာင္းစား က အရမ္း စကားေျပာလို႔ေကာင္းတယ္.။ 


".........ကၽြန္ေတာ္ က ဒီဘက္ တစ္ေၾကာမွာပဲ ေတာင္းျဖစ္တယ္.။ သိလား။ ခင္ဗ်ား ကို ကၽြန္ေတာ္  အေစာ တည္း က ေတြ႔တယ္။ ဒီ Shopping Mall မွာ Levi's ၀ယ္တည္း က ပိုက္ဆံ မႏွေမ်ာဘူးဆိုတာ  ကၽြန္ေတာ္ သိတယ္..............."

ကၽြန္ေတာ္ အရမ္း အံ့ၾသသြားၿပီး ေျပာမိတယ္..."ခင္ဗ်ား နားလည္ တာ မ်ားသားပဲ..""သူေတာင္းစား လုပ္တယ္ ဆိုတာလဲ၊ သိပၸံနည္းက် လုပ္ရတယ္ ဗ်"လို႔သူကေျပာတယ္..။
ကၽြန္ေတာ္ေၾကာင္ သြားတယ္...။
စိတ္၀င္စား သြားၿပီး သူ႔ကို "ဘယ္လို သိပၸံနည္းက် လဲဗ်၊  လုပ္စမ္း ပါဦး"လို႔ ေမးလိုက္တယ္..။



သူက "ကၽြန္ေတာ့္ မွာ တစ္ျခား သူေတာင္းစား နဲ႔ မတူတဲ့ အခ်က္ ဘာေတြ ရွိလဲ ခင္ဗ်ား အရင္ ၾကည့္ပါဦး"
လို႔ျပန္ေျပာတယ္.။

ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္ အကဲခတ္ လိုက္တယ္.။ ဆံပင္ေတြ ရွဳပ္ပြေနတယ္၊ အကႌ် အ၀တ္အစားေတြ
စုတ္ျပတ္ေနတယ္.။ အရမ္းပိန္တယ္..။ ဒါေပမယ့္ ေပေရမေနဘူး.။


သူက ကၽြန္ေတာ့္ အေတြးေတြ ကို စကားသံ နဲ႔ ျဖတ္လိုက္တယ္..။ "လူေတြ က သူေတာင္းစားဆို  ရြံၾက တယ္ဗ်၊  ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ား ကၽြန္ေတာ့္ကို မရြံဘူး ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာရဲတယ္..။ အဲဒါ က ကၽြန္ေတာ္
တစ္ျခား သူေတာင္းစားေတြ နဲ႔ မတူတဲ့ အခ်က္ပဲ..။"


ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းၿငိမ့္ ၀န္ခံလိုက္တယ္.။ အဟုတ္ကို ရြံစရာမေကာင္းပါဘူး..။ မဟုတ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္
ဘယ္လုိ လုပ္ သူေတာင္းစား တစ္ေယာက္ နဲ႔ စကားလက္ဆံု က်ေနပါ့မလဲ..။


" ကၽြန္ေတာ္ SWOT (Strengths, Weaknesses, Opportunities and Threats) ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာနည္း ကို နား လည္ တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ့ ၿပိဳင္ဘက္ေတြၾကား မွာ ကၽြန္ေတာ့္ ရဲ့ strength ဟာ  ရြံစရာေကာင္းမေန တာပါ။ Opportunities နဲ႔ Threats ကေတာ့ အျပင္ က အေျခအေနေတြပါ။ ဒီၿမိဳ႔မွာ  လူဦးေရ မ်ားတာ တို႔၊ ၿမိဳ႔ရဲ႔ အဂၤါရပ္ ကို ျမွင့္တင္မွာ တို႔ေပါ့ဗ်ာ"

"ကၽြန္ေတာ္ အေသးစိတ္ တြက္ခ်က္ ဖူးတယ္ဗ်။ ဒီေနရာ မွာ တစ္ေန႔ ကို  လူဦးေရ ေသာင္း ဂဏာန္းေလာက္ ျဖတ္ သန္း သြားလာေနတာ.။ ဆင္းရဲတဲ့ သူေတြမ်ားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပိုက္ဆံ ခ်မ္းသာ တဲ့ သူေတြ ပိုမ်ား တာေပါ့ဗ်ာ.. သီအိုရီ အရ ေျပာရရင္ အကယ္ ၍ ကၽြန္ေတာ္ဟာ  တစ္ရက္ ကို လူ၁ေယာက္ဆီ က တစ္က်ပ္ ပဲေတာင္းဦးေတာ့၊ ၁လ ကို သံုးသိန္းေလာက္၀င္ႏိုင္တယ္..။ 

ဒါေပမယ့္ လူတိုင္း က ေပးမွာ မဟုတ္ဘူးေလ၊ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း တစ္ေန႔တည္း နဲ႔  လူ အဲေလာက္ အမ်ားႀကီးဆီက ေတာင္းဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး.။ အဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္  ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာရတယ္၊ ဘယ္ ဟာေတြ ကေတာ့ target customer၊ ဘယ္ဟာေတြ ကေတာ့ potential  customers ဆိုတာေပါ့ဗ်ာ"


သူက တံေတြး မ်ိဳၿပီး ဆက္ေျပာျပန္တယ္.."ဒီဘက္ပိုင္း  မွာ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ့ target customers က  စုစုေပါင္း ျဖတ္ သန္း သြားလာေနတဲ့ လူ အေရအတြက္ ရဲ့ ၃၀ရာခိုင္ႏႈန္းေပါ့..၊ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေျခ က  ၇၀% ရွိတယ္..။ potential customers က ၂၀% ရွိတယ္၊ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေခ် က ၅၀%၊ က်န္တဲ့  ၅၀% ကေတာ့ကၽြန္ေတာ္ လက္ေလွ်ာ့ ဖို႔ ေရြးခ်ယ္လိုက္တယ္.။ 

ကၽြန္ေတာ့္ မွာ သူတို႔ နဲ႔ ကံစမ္းေနဖို႔ အခ်ိန္ မေလာက္လို႔""အဲဒါဆို ခင္ဗ်ားရဲ့ customer ကုိ ခင္ဗ်ား ဘယ္လို သတ္မွတ္လဲ" ကၽြန္ေတာ္ ေမးလိုက္မိတယ္..။ "အရင္ဆံုး target customer ကို ေျပာျပမယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔လို လူငယ္ေတြေပါ့၊ ၀င္ေငြ ရွိတယ္.။  ရက္ေရာတယ္။ ဒါ့အျပင္ စံုတြဲ ေတြေရာပဲ။ သူတို႔ က တစ္ဖက္သားေရွ႔မွာ မ်က္ႏွာပ်က္ မခံခ်င္လို႔၊  ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးတတ္ၾကတယ္၊

 ဒုတိယ အေနနဲ႔ က တစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနတဲ့  မိန္းမလွေလးေတြ ကို ကၽြန္ေတာ္က potential customer လို႔ သတ္မွတ္ ထားတယ္..။ သူတို႔က ရွဳပ္ရွဳပ္ ယွက္ယွက္ေတြေၾကာက္ တတ္ၾကေတာ့၊ အမ်ားအားျဖင့္ ေပး တတ္ၾကတယ္။ 

အဲဒီ  လူ အုပ္စု၂ မ်ိဳးလံုး ကို အသက္ ၂၀ ကေန ၃၀ၾကား ကို ထားတယ္.။ သိပ္ အသက္ငယ္ရင္ လည္း
၀င္ေငြ သိပ္ မရွိတတ္ၾကဘူးေလ။ အသက္ အရမ္းႀကီး ရင္လည္း  အိမ္ေထာင္ က်ၿပီးေလာက္ၿပီ။ ေငြေရးေၾကးေရး မိန္းမ က ထိန္းခ်ဳပ္ေနၿပီ။ အဲလို လူေတြက  ဘာမွ ေမွ်ာ္မွန္း စရာ သိပ္မရွိဘူး"


"အဲဒါဆို ခင္ဗ်ား တစ္ေန႔ကို ဘယ္ေလာက္ေလာက္ ရတတ္ သလဲ"ကၽြန္ေတာ္ ေမးလိုက္တယ္.။
"Monday to Friday ကေတာ့ နည္းနည္း ပါးတယ္ ဗ်၊ ေဒၚလာ၂၀၀ေလာက္ေတာ့ ရတာေပါ့..။ စေန၊
တနဂၤေႏြ ဆိုရင္ ေလးငါးရာေလာက္ေတာ့ ရတာေပါ့ဗ်ာ"

"အဲေလာက္ေတာင္ မ်ားမ်ား ရလား"

ကၽြန္ေတာ္ နည္းနည္း သံသယ ရွိေနတာ ေတြ႔ေတာ့ သူက ကၽြန္ေတာ့ ကို တြက္ျပတယ္..။"ခင္ဗ်ားတို႔ လိုပဲ
ကၽြန္ေတာ္ လည္း ၁ရက္ ကို ၈နာရီ အလုပ္ လုပ္တယ္ဗ်ာ။ မနက္ ၁၁နာရီ ကေန ည ရနာရီ ထိ၊  စေန၊ တနဂၤေႏြ လည္း မနားဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ တခါေတာင္း တဲ့ ၾကာခ်ိန္က ၅မိနစ္ေပါ့။ 


လမ္းေလွ်ာက္ၿပီး  ပစ္မွတ္ ရွာတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ႏႈတ္လိုက္ရင္၊ အၾကမ္း အားျဖင့္ ၁ မိနစ္ ကို ၁ေယာက္ ၊ေဒၚလာ ၁က်ပ္ႏႈန္းနဲ႔ ရတယ္။  ၈နာရီဆိုေတာ့ေဒၚလာ ၄၈၀ ရတာေပါ့။ ၿပီးေတာ့မွ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ေျခ ၆၀% (၅၀%+၇၀%)/၂  နဲ႔ ေျမႇာက္လိုက္ရင္ ၊ ၃၀၀ နီးပါးေလာက္ ရတာေပါ့။ customer ကို အၿမီး ဆြဲၿပီး တစ္လမ္း လံုး ေလွ်ာက္လိုက္ေန လို႔ လံုး၀မျဖစ္ဘူး၊ 

ဘာလို႔လဲ ဆိုေတာ့ သူသာ ေပးခ်င္ရင္  အေစာတည္းက ေပးၿပီးေနၿပီေလ။ အဲဒါေၾကာင့္ ဇြတ္လိုက္ေန လည္း ေအာင္ျမင္ခ်င္မွ ေအာင္ျမင္မွာကိုး။  အဲဒါေၾကာင့္ အကန္႔အသတ္ ရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြ ကို မေပးခ်င္တဲ့ customer ဆီမွာ  မျဖဳန္းပစ္ ရဘူး။ ေနာက္ တစ္ေယာက္ ရွာတာက မွ ဟုတ္ေသးတယ္။"

 ေကာင္းလွခ်ည္လား။ ဒီသူေတာင္းစား မေခဘူးပဲ။ ရုပ္နဲ႔ေတာင္ မလိုက္ဘူး။ ေျပာတဲ့စကားေတြ က ၀ါရင့္ Marketing Supervisor လား က်ေနတာပဲ..။

"ခင္ဗ်ား ဆက္ေျပာပါ။" ကၽြန္ေတာ္ ပို စိတ္၀င္စားလာတယ္..။ ဒီေန႔ေတာ့ ပညာေတြ ရၿပီ..။ "တစ္ခ်ိဳ႕ က သူေတာင္းစား ဟာ ကံ ကို မွီၿပီး စားရတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ကေတာ့ အဲလို  မသတ္မွတ္ ဘူး။ ဥပမာ ေျပာမယ္ဗ်ာ..။ မိန္းကေလး ပစၥည္းေတြခ်ည္း ပဲ ေရာင္းတဲ့ ဆိုင္ေရွ႔မွာ  အမ်ိဳးသားေခ်ာေခ်ာ ၁ေယာက္ နဲ႔၊ ေကာင္မေလး ေခ်ာေခ်ာေလး ၁ေယာက္ ရပ္ေနရင္ ဘယ္ ၁ေယာက္ ကို  ခင္ဗ်ား ေတာင္းမလဲ။" 

ကၽြန္ေတာ္စဥ္းစား လိုက္ၿပီး၊ မသိဘူး လို႔ ေျဖလိုက္တယ္..။
"ခင္ဗ်ား ေယာက္်ားေလး ကို သြားေတာင္း သင့္တယ္.။ ေဘးမွာ မိန္းမေခ်ာေလး ရပ္ေနေတာ့၊  သူမေပး ဘဲ ေနရ မွာ ရွက္လိမ့္မယ္။ ေကာင္မေလးသာ သြားေတာင္း လို႔ကေတာ့ ေၾကာက္ ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ၿပီး ေ၀းေ၀း ေရွာင္သြားလို႔ ရတာေပါ့။"

"ခင္ဗ်ား ကို ေနာက္ ဥပမာ ၁ ခု ထပ္ေပးမယ္။ တစ္ေန႔ က shopping mall ၁ ခု ေရွ႔မွာ ပစၥည္း ၀ယ္ၿပီးခါစ
ထြက္  လာတဲ့ အထုပ္ေတြ နဲ႔ မိန္းမငယ္ ၁ေယာက္ရယ္၊ ေရခဲမုန္႔ စားေနတဲ့ လူငယ္ပိုင္း စံုတြဲ ၁တြဲရယ္၊
သပ္သပ္ ရပ္ရပ္ ၀တ္စား ထားတဲ့ laptop အိတ္ဆြဲ ထားတဲ့ လူငယ္ တစ္ေယာက္ရယ္ ရွိေနတယ္။ 


ကၽြန္ေတာ္  လူ တစ္ေယာက္ ကို သံုးစကၠန္႔ စာေလာက္ပဲ အကဲခတ္ လိုက္တယ္.။ ၿပီးေတာ့ ေကာင္မေလးဆီ ကို  သြားေတာင္း လိုက္တယ္။ သူက အိတ္ထဲ က အေၾကြေစ့ ၂ေစ့ ကို ႏိႈက္ေပးၿပီး ထူးဆန္း တႀကီး ကၽြန္ေတာ့္ကို  ဘာလို သူ႔ မွေတာင္းတာလဲ လို႔ ေမးတယ္။ 

ကၽြန္ေတာ္ က ဟို စံုတြဲက ေရခဲမုန္႔စားေနၾကတာ၊  ပိုက္ဆံႏႈိက္ ဖို႔ လက္မအားဘူး၊ ဟို ေယာက္်ား ကေတာ့ အရာရွိပိုင္း ကုမၸဏီ ၀န္ထမ္း ဆိုေတာ့  အေၾကြ မပါေလာက္ဘူး၊ မင္း ကေတာ့ ခုမွ ပစၥည္း ၀ယ္ၿပီးထြက္ လာ တာ ဆိုေတာ့၊ ေသခ်ာေပါက္  အေၾကြ ပါမွာေၾကာင့္ လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္တယ္.။"
ယုတၱိရွိသား! ကၽြန္ေတာ္နားေထာင္ေလ စိတ္၀င္စားေလ ျဖစ္လာတယ္.။

"သိပၸံနည္း က် ေတာင္းရမယ္။ ေန႔တိုင္း ဂံုး တံတားေပၚ သြားထိုင္ေန လို႔ ဘယ္ျဖစ္ပါ့မလဲ။  ဂံုးတံတားေပၚ က ျဖတ္ၾကတဲ့ သူေတြက အလ်င္စလိုေတြ ခ်ည္းပဲ။ ဘယ္သူ က ဂံုး တံတားေပၚအားယားယား
သြားေလွ်ာက္ေန မလဲ။


 ေလွကား တက္လိုက္ ဆင္းလိုက္ နဲ႔ ေမာကေမာေသး၊ ကိုယ့္ ကို ကိုယ္ ပညာနဲ႔  တန္ဆာဆင္ ထားရမယ္ဗ်၊ ဗဟုသုတ လိုက္စားတာ လူတစ္ေယာက္ ကို ထက္ျမက္လာေစတယ္။  ထက္ျမက္တဲ့ သူဟာ အဆက္မျပတ္ ဗဟုတ္သုတ ရွာမွီးေန မွ လူေတာ္ျဖစ္လာမွာေပါ့။၂၁ရာစုမွ  အလိုအပ္ဆံုးက လူေတာ္ေတြပဲေလဗ်ာ"

"တစ္ခါက လူတစ္ေယာက္ ကၽြန္ေတာ္ ကို ေငြငါးဆယ္ေပးၿပီး တိုက္ေအာက္ ကေန နီေရ လြမ္း လိုက္တာလို႔
အခါ ၁၀၀ သြားေအာ္ ေပးရမတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္ တြက္ၾကည့္လိုက္တယ္။ တစ္ခါေအာ္ရင္ငါးစကၠန္႔ေလာက္ေအာ္ ရမယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ခါေတာင္း တာနဲ႔ ညီမွ်တယ္။ 


ရတာ ကက်ေတာ့ ျပား ၅၀ပဲ ရတယ္။ အဲဒါ နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ ျငင္းလိုက္တယ္။"

"ဒီ စိန္းက်ိန္ ႔ၿမိဳ႔မွာ သာမာန္ သူေတာင္းစား ဆိုရင္ ၁လ ကို ေဒၚလာ ၈၀၀/တစ္ေထာင္ ရေအာင္ ေတာင္းႏိုင္ တယ္။  ကံေကာင္းရင္ေတာ့ ေဒၚလာ၂၀၀၀ စြန္းစြန္း ရတာေပါ့..။ စိန္းက်ိန္႔ ၁ၿမိဳ႕ လံုး သူေတာင္းစား အေယာက္ ၁သိန္းမွာ  ၁၀ေယာက္ေလာက္ ပဲ ၁လကို ေဒၚလာ ၁ေသာင္း အထက္ ရေအာင္ ေတာင္းႏိုင္ တယ္။ 

ကၽြန္ေတာ္က အဲဒီ  ၁၀ေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ပဲ..။ ၿပီးေတာ့ ၀င္ေငြက ၿငိမ္တယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ အရမ္းႀကီး  အတက္အက်မရွိဘူး။"

မိုက္လွ ခ်ည္လား။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီသူေတာင္းစား ကို ေတာ္ေတာ္ ေလးစားသြားတယ္။
"ကၽြန္ေတာ္က ကၽြန္ေတာ့္ ကို ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္ရႊင္ တဲ့ သူေတာင္းစား လို႔ အၿမဲေျပာတယ္။ အျခား သူေတာင္းစားေတြ ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို အဲဒါ ပိုက္ဆံ မ်ားမ်ား ၀င္လို႔ေပ်ာ္တာ လို႔ ေျပာၾကတာေပါ့။
 

ကၽြန္ေတာ္ က သူတို႔ကို ျပန္ေျပာတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ မွားေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ တက္ၾကြတဲ့
စိတ္ရွိေန လို႔ ၀င္ေငြမ်ားေနတာလို႔။" အေျပာေကာင္းခ်က္ဗ်ာ


"ေတာင္းတယ္ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ့္ အလုပ္ ပဲဗ်။ အဲဒီေတာ့ အလုပ္ကေပးလာ တဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေလးေတြ ကို
ခံစားတတ္ ရတယ္.။ မိုးရြာ တဲ့ေန႔ လူသြားလူလာ နည္းတဲ့ အခါ၊ တျခား သူေတာင္းစားေတြ က ညည္း တဲ့ သူညည္း အိပ္တဲ့ သူ အိပ္ေနၾကတယ္။ အဲလို လုပ္လို႔ လံုး၀ မျဖစ္ဘူးဗ်။ 


စိတ္ထဲကေန ဒီၿမိဳ႔ရဲ႔  အလွကို ခံစားရမယ္..။ ည အလုပ္သိမ္း လို႔ အိမ္ျပန္တဲ့ အခါ မိန္းမနဲ႔  ကေလး ကို ေခၚ ၿပီး ေစ်းေလး ဘာေလး ပတ္၊ အစားေလး ဘာေလးစားေပါ့၊ ညရွဳခင္းေလး ခံစားရင္း  တစ္မိသားစု လံုး ေပ်ာ္ေပ်ာ္ ပါးပါးေပါ့..။ အဲလို ဆိုရင္ ဒီဘ၀ အသက္ရွင္ရတာ  အဓိပၸါယ္ မမဲ့ေတာ့ဘူးေပါ့ဗ်ာ။
 

အကယ္၍ မ်ား လုပ္ငန္း တူေတြ႔လို႔ တစ္ခါ တစ္ေလလည္း အေၾကြေလး ဘာေလး ပစ္ေပး လိုက္တာေပါ့။
သူတို႔ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္နဲ႔ ေက်းဇူးတင္ စကားေျပာရင္း ထြက္သြား တာကို ေတြ႔ေတာ့လည္း ကိုယ့္ကို
ကိုယ္ ျပန္ျမင္ေနသလိုေပါ့"


"ခင္ဗ်ား က မိန္းမနဲ႔ ကေလးနဲ႔?" ကၽြန္ေတာ္ အလန္႔တၾကားေမးလိုက္မိတယ္။  လမ္းသြားလမ္း လာေတြေတာင္ ငဲ့ၾကည့္ သြားၾကတယ္။ "ကၽြန္ေတာ္႔ မိန္းမ က အိမ္ရွင္မ တာ၀န္ ကို အျပည့္ယူထားတယ္။ ကေလး က မူလတန္းတက္ေနၿပီ။
 

ကၽြန္ေတာ္ ဖူထ်န္ ရပ္ကြက္ ဘက္မွာ တိုက္ခန္းေလး တစ္ခန္း installment နဲ႔ ၀ယ္ထားတယ္.။  ၁၀ႏွစ္ ခြဲေပး ရမယ္.။ ေနာက္ ၆ႏွစ္ ဆို ေၾကၿပီဗ်.။ ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳးစား မွျဖစ္မယ္။ ကၽြန္ေတာ့သားေလး  ႀကီးလာရင္ တကၠသိုလ္ မွာ Marketing Major ယူခိုင္း ရမယ္။ ၿပီးရင္ အေဖ့အေမြ ဆက္ခံၿပီး  ကၽြန္ေတာ့္ထက္သာတဲ့
သူေတာင္းစားျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားခိုင္းရမယ္.။"


"လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ႏွစ္ တုန္းက PROFIBUS ဆို တဲ့ ကုမၸဏီမွာ Market planning လုပ္ခဲ့ ဖူးတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့
၂ႏွစ္တုန္း ကေတာ့ Sales Manager အျဖစ္ promotion ရတယ္ဗ်။ ၁လ ကို ေဒၚလာ ၅၀၀၀ နဲ႔ေပါ့..။

အဲခ်ိန္တုန္းက  ၁ေသာင္းေက်ာ္တန္ Samsung Laptop ၁လံုး ကို installment နဲ႔ ၀ယ္ခဲ့တယ္။ 

၁လကို  ၂၀၀၀ သြင္းရတယ္။ ေသမလို ရွင္မလိုပဲဗ်ာ..။ ေနာက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားတယ္။  ဒီလို သာ ဆက္သြားရင္ေတာ့ ၁ သက္ လံုး လူေမႊးလူေတာင္ ေျပာင္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔။ အဲဒါနဲ႔  အလုပ္ထြက္ လိုက္တာ။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဒီၿမိဳ႕ကို ေျပာင္းလာၿပီး သူေတာင္းစား လာလုပ္ေနတာ။

ကၽြန္ေတာ္ က အဆင့္ျမင့္ သူေတာင္းစား တစ္ေယာက္ျဖစ္ခ်င္တာဗ်.. "
သူ႔ စကားလည္း ဆံုးေရာ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္လႈပ္ရွားစြာ နဲ႔ ေျပာလိုက္ မိတာက............

"ကၽြန္ေတာ့္ ကို  တပည့္ အျဖစ္ လက္ခံႏိုင္ မလားဗ်ာ...."


Credit to Serein Ma Yu Hninn
The Express Times
From....FB

No comments

Followers

တမာသားေလး(မတၱရာ)

ေလ့လာသင္ယူဆဲျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အမွားေတြ႕ခဲ့ရင္ ခြင့္လႊတ္ပါရန္ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္
Powered by Blogger.