ကံဆုိးသူ

 ေမာင္ေအာင္ေမာင္း တစ္ေယာက္ အရက္ဆုိင္ မွ အရက္တစ္ခြက္ကုိ ေရွ႕တြင္ ခ်ထားပီး ငူငူၾကီးထုိင္ေန၏။

ခဏၾကာေသာအခါ ျမိဳ႕ခံလူမုိက္ မဲလုံးၾကီး ဆုိင္အတြင္း၀င္လာ၏။ပီးေနာက္ ေမာင္ေအာင္ေမာင္းေရွ႕က အရက္ခြက္ကုိ လုယူပီး ေသာက္ခ်လုိက္သည္။

ေမာင္ေအာင္ေမာင္း က မဲလုံးၾကီးကုိ ၾကည္႕ပီး မ်က္ရည္မ်ား တသြင္သြင္ က်လာေလ၏။

လူမုိက္မဲလုံးၾကီး။ ။ေဟ႕ေကာင္ ဘာလုိ႕ငုိေနတာလဲ။ မင္းက အရက္လုေသာက္တာ ကုိ မေက်နပ္ဖူးလား။

လာ ေလ...မေက်နပ္ရင္ မင္းနဲ႕ ငါ တေယာက္ခ်င္းခ်မယ္။ေသသြားမယ္...ေတာက္။

ေမာင္ေအာင္ေမာင္း။ ။မခ်ခ်င္ပါဖူးကြာ။ငါ႕ဘ၀ကုိ ငါ စိတ္ပ်က္လုိ႕ပါ။

လူမုိက္မဲလုံးၾကီး။ ။ဘာစိတ္ပ်က္ေနတာလဲ။ေျပာစမ္း ေဟ႕ေကာင္။ဒုန္း( ခုံထုသံ)


ေမာင္ေအာင္ေမာင္း။ ။ငါ႕ကုိ ဒီေန႕ သေဌးက အလုပ္ထုတ္လုိက္လုိ႕ကြ။

အလုပ္ျပဳတ္လုိ႕ အိမ္ျပန္မယ္လုပ္ေတာ႕ ကားပါကင္မွာ ရပ္ထားတဲ႕ ငါ႕ကားက ေပ်ာက္ေနတယ္။

ပုိက္ဆံအိတ္က ကားထဲပါသြားလုိ႕ အိ္မ္ကုိ လမ္းေလွ်ာက္ျပန္ခဲ႕ရတယ္။

အိမ္ေရာက္ေတာ႕ ငါ႕ကုိ အေဖ က လက္သီးနဲ႕ထုိးတယ္။

ထြက္ေျပးေတာ႕ အိမ္က ေခြးက လန္႔ပီး ငါ႕ကုိလုိက္ကုိက္တယ္။

ေခြးရန္က လြတ္ေတာ႕ အရွိန္မထိမ္းနုိင္ပဲ လမ္းေဘးက ဓါတ္တုိင္နဲ႕ ၀င္ေဆာင္႕တယ္။ဒီေလာက္ေတာင္ျဖစ္လွတာဆုိပီး...

၀င္ေဆာင္႕တဲ႕ ဓါတ္တုိင္ ေနာက္က ဒီအရက္ဆုိင္ထဲ၀င္လာတယ္။ ေသခ်င္လုိ႕ အရက္ထဲ အဆိပ္ထဲ႕ပီးေသာက္မလုိ႕ ဟာ

မေသခင္ေလး သရဏဂုံတင္ေနတုန္း ခု မင္းက အဆိပ္ခတ္ထားတဲ႕ ငါ႕အရက္ကုိ လုေသာက္တယ္...ေလ..။

ငါဟာ တကယ္႕ကုိ ေတာ္ေတာ္ကံဆုိးတာပဲ။ေသခ်င္တာေတာင္မေသရဖူး..ကြာ....။

လူမုိက္မဲလုံး။ ။ဂစ္္.......ဂစ္......

တိန္
Credit: kaleb1995