ခ်စ္သူ အနားမွာ

'မ ေမာင္တို႕ ခိုးေျပးရေအာင္ကြာ''
''ေမာင္ကလည္း ေစာပါေသးတယ္ ေမာင္က ငယ္ေသးတယ္ေလ''
ထိုစကား ေလးတစ္ခြန္းျဖင့္ မင္းလူ ေစာင့္ေနခ့ဲတာ
သီတင္းကြ်တ္ေတြ ပင္ မနည္းေတာ့ ။
ေရႊ၊ေငြ၊ဂုဏ္ပကာ သန ေတြနဲ႕ ေမြ႕ေလွ်ာ္ေနတ့ဲ
ႏြယ္ႏြယ္တို႕ အသိုင္းအဝိုင္း က မင္းလူလို တစ္ေကာင္ၾကြက္
အလုပ္မရွိအက္ုင္မရွိ တစ္ေယာက္နဲ႕ သေဘာမတူတာ
မိဘေတြရဲ႕ သားသမီးေပၚ ထားတ့ဲ အခ်စ္ဆို မမွားပါဘူး။
ငယ္ရည္းစား ေတြ ဆိုေတာ့လည္း မင္းလူ ဘက္ကေတာ့
အစားထိုးစရာ မရွိေတာ့သည့္ တိုင္ ခ်စ္မိခ့ဲသည္။
ူသူတို႕ နွစ္ေယာက္၏ အခ်စ္က နစ္ၾကာလာေလ
ခိုင္ျမဲလာေလ မရိုးနိုင္ေအာင္ ရစ္ပတ္ခ့ဲသည္။
''ေမာင္ မတို႕ အိမ္ေျပာင္းမလို႕ ''
''ဘာလည္း ေမာင့္အိမ္လာ ေနမလို႕လားဟားဟား''
''မဟုတ္ပါဘူး ဒီျမိဳ႕ကေန အျပီးေျပာင္းေတာ့မွာ ''
မင္းလူ ရယ္သံမ်ား ကြယ္ေပ်ာက္သြားသည္
''ဟင္း တကယ္လား ေမာင္တို႕ခိုးေျပးရေအာင္မရယ္''
ႏြယ္ႏြယ္ ပါးျပင္ေပၚ က စီးက်လာေသာ မ်က္ရည္မ်ား
ကို အံတုရင္း တုန္ရီစြာျဖင့္
''မ ကိုေမ့လိုက္ပါေတာ့ ေမာင္ရယ္ လူၾကီးေတြ စီစဥ္တ့ဲ
အတိုင္း မေနေတာ့မယ္''
မင္းလူး စကားျပန္ေျပာရန္ ဟန္ျပင္ေနစဥ္ မွာပဲ

သူမလွည့္ထြက္သြားခ့ဲ သည္။
မ်က္ရည္ စမ်ားျဖင့္ ျပည့္နွက္ေနေသာ မင္းလူး မ်က္ဝန္ကို
ယွဥ္ျပိဳင္ မၾကည့္ဝံ႕ေသာေၾကာင့္ထင္သည္။
မခ်စ္လို႔ လက္တြဲျဖဳတ္က်သည္ မဟုတ္ မင္းလူ ဆိုတဲ႕
ေကာင္ကို ယူရင္ ေသခန္းပ်က္ဆိုေသာ မိဘ တို႕၏
စကားက တစ္ဖတ္ နွင့္မို႕ အခ်စ္ကို နွင္ေခ် ခ့ဲသည့္
သူမ ႏြယ္ႏြယ္
#############################
မင္းလူတစ္ေယာက္ စိတ္ေပါက္ေပါက္ နွင့္ အရက္သာ
ေသာက္ေနေတာ့သည္ သူကိုယ္တိုင္လည္း ဘာမွ
မတက္နိုင္။ တစ္ေကာင္ၾကြက္ဘဝ နွင့္ ဆင္းရဲ
နုံခ်ာေသာ သူ႕ဘဝ ကို အားမရ ျဖစ္ခ့ဲသည္။
ထိုမွစ၍
သူကိုယ္တိုင္က လည္း အလုပ္ကို ေနဆက္ညဆက္
လုပ္လာခ့ဲသည္ အခုဆိုလ်ွင္ ၆လ ျပည့္ေလျပီး။
ခ်စ္ရသူႏြယ္ ရဲ႕ သတင္းကိုေတာ့ အစအန တစ္ခါတစ္ေလ
ၾကားရေသးသည္။
ႏြယ္ႏြယ္ ကေတာ့ မိဘေတြရဲ႕ စကားေတြၾကားမွာပဲ
သ႔ူဘဝကို ေပ်ာ္ရႊင္ေစခ့ဲပါျပီး။
''ဒါက ကြ်န္ေတာ္တို႕သား ေအာင္ခန္႕ ပါ
အလုပ္က လႊတ္ထားလို႕ မရေတာ့ ေတာ္ေတာ္နဲ႕
မလာျဖစ္တာစိတ္မရွိပါနဲ႕''
''ဟာဗ်ာ ရပါတယ္ ကိုတင္ထြဋ္ ရာေျပာရမ့ဲလူေတြမွ
မဟုတ္ ဒါနဲ႕လာရင္းကိစၥက''
''သားေရးသမီးေရးေပါ့ ဗ်ာ က်ဳပ္သားကို ထိန္းေၾကာင္းဖို႕
လူလိုေနျပီးဗ် ဟားးး''
''ကဲပါဗ်ာ အျမန္စုံး စီစဥ္လိုက္ၾကတာေပါ့''
နွစ္ဖတ္မိဘမ်ား ၏ အစီအစဥ္ ျဖင့္ ႏြယ္ႏြယ္တို႕ မဂၤလာပြဲ
က်င္ပခ့ဲၾကသည္။
မိဘ သေဘာက်ေပမို႕ ႏံြယ္ႏြယ္တစ္ေယာက္
ေစာတက တက္မေနေတာ့ လက္ခံခ့ဲသည္။
မဂၤလာ ဖိတ္စာကို လူၾကံဳနွင့္ မင္းလူစီသို႕ ပို႕ျဖစ္ခ့ဲသည္
သို႔ေသာ္ ထိုမဂၤလာပြဲ မင္းလူ မေရာက္လာခ့ဲပါေခ်။
လူၾကဳံဳ နွင့္ စာတစ္ခုေတာ့ ေရာက္လာခ့ဲသည္။
စာအိပ္ငယ္ေပၚတြင္ စာငယ္တစ္ခု ေရးထားေလသည္။
မႏြယ္ႏြယ္စီသို႕
(ထိုေန႔မွ စ၍ 6လျပည့္မွ ဖြင့္ပါရန္)
မင္းလူ ္
ႏြယ္ႏြယ္ ေအာင္ခန္႕ မသိေအာင္စာအိပ္ေလး သိမ္းထား
လိုက္ေလသည္။္
တစ္လ ျပည့္ေသာအခါ ႏြယ္ႏြယ္နွင့္ ေအာင္ခန္႕တို႕
အိမ္ခြဲခဲ႕ၾကသည္။
ညာကာ စ ဇနီးေမာင္နွံ ေပမို႕ ဇနီးကို မ်က္စိေအာက္က
အေပ်ာက္မခံ ထိုျပဳစု မူေတြၾကား မင္းလူဆိုတာ
ႏြယ္ႏြယ္ရဲ႕ စိတ္ထဲမွာ ဘာမွ မရွိေတာ့
တစ္ခ်ိန္ကေတာ့ သူမ လည္း အသည္းနဲ႕ ထပ္တူ ခ်စ္ခ့ဲဖူးပါသည္။
တစ္ျဖည္းျဖည္းနွင့္ ေအာင္ခန္႕ ဇာတိက ေပၚလာသည္။
မိန္းမရူပ္တဲ႕ အျပင္ အရက္ပါ ေနတိုင္း ေသာက္သည္
ညာကာစ တုန္းက ေတာ့ ထိုသို႕မဟုတ္ အခုဆို
ရစ္ပါရစ္ေတာသည္။
အရင္မင္းလူ နွင့္ ၾကိဳက္ခ့ဲ သည္ကိုပါ သိသြားခ့ဲ၍
မူးလာလ်ွင္ ရစ္တက္လာသည္။
''ကိုေအာင္ခန္႕ ရွင္ တစ္ညတစ္ေလေလာက္ မေသာက္ပဲ
ေနပါ့လား''
''တစ္ခါတစ္ေလပါ ႏြယ္ရဲ႕''
''ရွင့္အခ်ိဳးနဲ႕ေတာ့ ကြ်န္မ ရင္ေလးပါတယ္''
ေအာင္ခန္႕ သူခိုးလူမိသြားသလို မ်က္နာထားနွင့္
''ဘာ!!! နင့္အခ်ိဳးကေရာ ဘာမို႕လို႕လည္း ငါ့ကိုမ်ား
ၾကီးၾကီးက်ယ္က်ယ္နဲ႕ငါေနာ္''
ေအာင္ခန္႔ လက္ျဖင့္ႏြယ္ႏြယ္အား ရြယ္လိုက္သည္
''ေဖာင္းး''
သူက လက္ရြယ္ယုံသာ တစ္ဖတ္က ျပန္ရိုက္လိုက္သည္
''ဟင္းနင္က ရိုက္ရဲတယ္ေပါ့''
''ကြ်န္မ ဘာလုပ္လို႕လည္း ကိုေအာင္ခန္႕''
ျပငး္ထန္လွေသာ ရိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ ေအာင္ခန္႕ ျပာေဝ
သြားသည္။
ေဒါသလည္း ေတာ္ေတာ္ထြက္သြား သည္ မယား
ကိုသာ မဲေလေတာ့သည္။
''ငါ့မိဘ ေတြက အတင္ေပးစီစဥ္လို႕သာေပါ့
နင္႔အရင္ရည္းစာ ထပ္သာေတာ့ နင္ဘယ္ျငင္းမလည္း''
''ရွင္ကြ်န္မ ကို အဲ႕လိုမေျပာနဲ႕ ကြ်န္မ မိေကာင္းဖခင္သား
သမီးပါ''
ႏြယ္ႏြယ္ တစ္ေယာက္ ရွက္သြားျပီး ငိုခ်င္လာသည္
သူမ ကို မိဘ ေတြေပးစားလို႕ အတင္ယူရတ့ဲ ပုံစံ၊ေငြေၾကး
ရွိလို႕ ယူခ့ဲ႕တ့ဲပုစံံ
နွင့္ေျပာေနျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္သည္။
မိန္ကေလး တစ္ေယာက္ ထိုသို႕ အေျပာ ခံရသည္မွာ
ျမိဳသိပ္ မနိုင္ေတာ့ ႏြယ္ႏြယ္ ငိုခ် လိုက္သည္။
''ဟင့္းးးအီးးးဟီးးးးး'''
''ဝုန္းးး''
ျပင္းထန္လွေသာ ထိခ်က္ေၾကာင့္ ေအာင္ခန္႕ လွဲက်သြား
သည္။
မူးေနသည့္ ကတစ္ေၾကာင္း ထိခ်က္ အရုိန္က တစ္ေၾကာင္း
မို႕ ထိုည ေအာင္ခန္႕ မထနိုင္ေတာ့
ေပ မနက္လင္းေတာ့ အရက္ရုိန္ေၾကာင့္ ေကာင္းေကာင္း
မမွတ္မိေတာ့ပဲ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္သြားသည္။
ထိုည အမူအယာ ကို ႏြယ္ႏြယ္သာ အကုန္မွတ္မိသည္
ျပန္ေတာ့ မေျပာရဲေခ်။
''ဘယ္ က နင့္ေယာက္်ာ လာတာလည္းဆို ရွင္းမျပ
ျဖစ္ေတာ့မည္ အရင္ထဲက အျပစ္မရွိအျပစ္ရွာ
ေနခ်င္သည္ သူအေၾကာင္းေတြသိ၍
ရွက္ရမ္းရမ္းကာ ဘာမဟုတ္တာကို ေဟာက္တက္သည္။
ေနာက္ည မ်ားမွာလည္း စကားမ်ားတိုင္း
ထိုဘယ္က လာမွန္း မသိေသာ ရိုက္ခ်က္ျဖင့္ ေအာင္ခန္႕
ခံရေပါင္း မ်ားလာသည္
သူကိုယ္တိုင္ပါ ေၾကာက္လန္႕လာခ့ဲေလသည္။
ေအာက္လမ္းဆရာမ်ား ေခၚ၍ အိမ္ကို အစီအမံ ယၾတာမ်ား ျဖင့္
ျပဳလုပ္ၾကသည္။
သူမမူးပဲ စကားမမ်ားေသာ ေနဆို လ်ွင့္ တစ္စိုတစ္စိမွ
ထူးျခားမူမရွိ။
ေအာင္ခန္႕ မမူးပဲ ရန္ရွာၾကည့္ သည္ ေနဘက္ ေတာ့မထူး
ျခား ညဘက္ဆိုလ်ွင္ ဘယ္ကလာမွန္း မသိေသာ
ရိုက္ခ်က္က ေအာင္ခန္႕ကို ျပာေဝထူပူသြားတက္သည္။
အရက္အိမ္ပိုင္ရွင္ကို ေမးေသာ္လည္း ထိုအျဖစ္အပ်က္မ်ိဳး
တစ္ခါမွေတာင္ မၾကံဳဘူး ဟုေျပာသည္။
ေအာင္ခန္႕ေနာက္ပိုင္း အရက္သိပ္မေသာက္ျဖစ္ေတာ့
မူးလာလို႕ စကားမွားသြားရင္ အရုိက္ခံေနရသည္။
တစ္ေန႔ ေအာင္ခန္႕ ဆရာ တစ္ေယာက္ ေခၚကာ
အိမ္သို႕ျပန္လာသည္။
''ငါ့တူ ေျပာတာ ေသခ်ာလား ''
''ဟုတ္ပါတယ္ ကြ်န္ေတာ့ ဇနီးႏြယ္ကို ေမးၾကည့္ပါ''
လင္မယား နစ္ေယာက္ အက်ိဳးအေၾကာင္း ျဖစ္စဥ္
ကို ေျပာျပလိုက္သည္။
''ဒါဆို မမူးလို႕ စကားမမ်ားရင္ ဘာမွ မျဖစ္ဘူးေပါ့''
''ဟုတ္ပါတယ္ ဒီအိမ္က နတ္ၾကီးတာလား''
''မဟုတ္ေလာက္ဘူး ငါ့တူရ''
ဆရာမွာ တစ္ခုခု ကို ေသခ်ာစဥ္းစားရင္း
''ဆရာထင္တာေတာ့ သမီးႏြယ္ႏြယ္ကိုေစာင့္ေရွာက္တယ္
ထင္တာပဲ ဒါနဲ႕ သမီး အမ်ိဳးဘက္က ဒီလပိုင္း ဘယ္သူဆုံး
လည္''
ႏြယ္ႏြယ္ အမ်ိဳးဘက္ကလည္း တစ္ေယာက္မွ ဆုံးတယ္မၾကား
အဲေလာက္ ခ်စ္တဲ႕လူက လည္း အေမအေဖ သာရွိသည္
''မရွိပါဘူး ဘာလို႕လည္းဆရာ''
''သမီးနဲ႕ အရင္းနွီး ဆုံးလူတစ္ေယာက္ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္''
ႏြယ္ႏြယ္ စဥ္းစားရင္း ေတြေဝသြားေလသည္။
သူတစ္ခု ခု ကို သတိယ ဟန္ျဖင့္ အိမ္ခန္းထဲ ဝင္သြားသည္။
ေသတၲာ တစ္ခု အတြင္းမွ စာတစ္ခု ကို ဖြင့္ဖတ္လိုက္သည္။
''မရယ္
ဒီဘဝ မနီးစပ္႐ရင္လည္း
ေနာက္ဘဝ ကို ေမ်ွာ္ေနပါ့မယ္
ေမာင္ဘယ္ဘဝေရာက္ေရာက္
မ အနားမွာပါ
ဒီဘဝ အတြက္ နုတ္ဆက္ခ့ဲပါတယ္''
မင္းလူ
ဒါဆို သူမ ကို ေစာင့္ေရွာက္ေနတားးးးးး
ႏြယ္ႏြယ္ စာေလးကို ဆုတ္ကိုင္ရင္းးးးးးမ်က္ရည္မ်ား
က်ဆင္းလာသည္။
Credit:YarGaLay