ဘ၀ပင္လယ္အားမွန္ကန္စြာျဖတ္သန္းျခင္း

ဘ၀ပင္လယ္အားမွန္ကန္စြာျဖတ္သန္းျခင္း

'အေဆြေတာ္တို႔……..လာၾကေလာ့။တရားနာျခင္းငွာေက်ာင္းေတာ္ေပၚသို႔ သြားၾကပါစို႔။’ ငါးရာေသာဥပါသကာအေပါင္းအားတရာနာသြားဖို႔တိုက္တြန္းေနေသာအတုလဥပါသကာ၏အသံကား သာ၀တၳိၿမိဳ႔တြင္းတစ္ေနရာမွ ပ်ံ႕လြင့္လာပါသည္။

အတုလဥပါသကာကားေနာက္မွပါလာေသာငါးရာေသာအျခံအရံမ်ားအား'အေဆြေတာ္တို႔ၾကည့္ပါဦး။ေဟာ…ဟိုအပင္ေအာက္မွာသီတင္းသံုးေနတာ အရွင္ေရ၀တမေထရ္မို႔လား။" ဟု ေျပာလိုက္ပါသည္။

ေနာက္မွအျခံအရံမ်ား၏အေျဖကိုပင္မေစာင့္ဘဲ"သြားစို႔အေဆြေတာ္တို႔ အရွင္ေရ၀တမေထရ္ထံတရားနာရန္သြားၾကပါစို႔" ဟုေျပာ၍ေရွ႔ဆံုးမွ ဦးေဆာင္ကာသြားေလသည္။ အရွင္ေရ၀တံေရွ႕သို႔ေရာင္လွ်င္ေရာက္ခ်င္းထိျခင္းငါးပါးျဖင့္ဦးခ်ကာသင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာေနရာတြင္  ထိုင္ေလသည္။

အရွင္ေရ၀တကားျခေသၤ့ကဲ့သို႔တစ္ေယာက္ထီးတည္းကိန္းေအာင္းျခင္းတြင္ ေမြ႕ေလ်ာ္သူျဖစ္ျခင္းေၾကာင္ ့အတုလဥပါသကာႏွင့္အေပါင္းအပါတို႔အားတစ္စံုတစ္ခုေသာစကားမွ်မဆိုေခ်။

ဤမေထရ္ကား တရားနာလူသူကိုပင္ တရားမေဟာသည့္အျပင္ တစ္စံုတစ္ရာေသာ စကားပင္မဆိုဟူ၍အမ်က္ထြက္ကာ အရွင္သာရိပုတၱရာထံသို႔သြားေလသည္။သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာေနရာတြင္ထိုင္ကာ အေၾကာင့္စံုအား ေလွ်ာက္ထားေလသည္။ထို႔ေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္တို႔အား တရားေရေအးအၿမိဳက္ေဆးကိုတိုက္ေကၽြးေတာ္မူပါဘုရားဟူ၍ေတာင္းပန္ေလသည္။

အရွင္သာရိပုတၱရာကိုယ္ေတာ္ျမတ္က ေကာင္းၿပီဒကာေတာ္ ဟု၀န္ခံ၍ အလြန္သိမ္ေမြ႔နက္နဲလွေသာ အဘိဓမၼာတရားေတာ္အား ေဟာၾကားေလသည္။

အတုလဥပါသကာစဥ္းစားသည္မွာ မ်ားစြာေသာ အဘိဓမၼာတရားေတာ္သည္ ငါ့အတြက္အဘယ္အက်ိဳးရွိအံ့နည္း ဟုေတြးကာ အမ်က္ထြက္ျပန္ေလသည္။ထို႔ေနာက္ ပရိတ္သတ္အားေခၚကာ အရွင္အာနႏၵာထံသို႔သြားေလသည္။

အရွင္အာနႏၵာအားျဖစ္ေၾကာင္းအစံုကိုေလွ်ာက္ထားၿပီးေနာက္ တရားေဟာေပးပါရန္ ေတာင္းပန္ေလသည္။အရွင္အာနႏၵာသည္ အတုလဥပါသကာတို႔သိလြယ္ေစရန္ အနည္းငယ္ေသာတရားကိုသာေဟာေလသည္။

ဒီလိုမ်ိဳးတရားမ်ိဳးေလာက္ေတာ့ ဒို႔လဲသိသားပဲဟု အတုလဥပါသကာက ကဲ့ရဲ႕ကာ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔သြားေလသည္။ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ အတုလဥပါသကာအားျမင္ေလေသာ္ ဒကာေတာ္ အတုလ အဘယ္သို႔ေသာ အေၾကာင္းေၾကာင့္ ငါဘုရားထံလာသနည္း ဟူ၍ႏႈတ္ဆက္စကားအား မိန္႔ၾကားေလသည္။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား ဘုရားတပည့္ေတာ္တို႔သည္ တရားနာရန္အတြက္ အရွင္ေရ၀တထံသို႔သြားပါသည္ဘုရား။အရွင္ေရ၀တကား တရားေဟာဖို႔မဆိုႏွင့္ အာလာပ သလႅာပစကားကိုပင္ မဆိုသျဖင့္ အမ်က္ထြက္ကာ အရွင္သာရိပုတၱရာထံသို႔သြားခဲ့ပါသည္ဘုရား။အရွင္သာရိပုတၱရာမေထရ္သည္ အလြန္ရွည္လ်ားလွေသာ အဘိဓမၼာတရားကိုေဟာသျဖင့္ အက်ိဳးမရွိဘူးအထင္ေၾကာင့္ အရွင္အာနႏၵာထံသို႔ သြားခဲ့ပါသည္။အရွင္အာနႏၵာသည္ အလြန္တိုေတာင္းေသာ တရားကိုသာေဟာျခင္းေၾကာင့္ အမ်က္ထြက္ကာ အရွင္ဘုရားထံသို႔ ေရာက္လာျခင္းျဖစ္ပါသည္ ဟူ၍ ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စင္ကို ျမတ္စြာဘုရားအားရိုေသစြာေလွ်ာက္ထားေလသည္။

ခ်စ္သားအတုလ အႏၶဗာလ ျဖစ္ေသာ သူမိုက္တို႔၏ ခ်ီးမြမ္းျခင္း ကဲ့ရဲ႕ျခင္း ပဓာနမဟုတ္။ပညာရွိတို႔၏ခ်ီးမြမ္းျခင္းသည္ပင္လွ်င္ ခ်ီးမြမ္းျခင္း၊ကဲ့ရဲ႕ျခင္းသည္ ကဲ့ရဲ႕ျခင္း မည္၏။ေလာက ၌

 ကဲ့ရဲ႕လြတ္ေသာသူ၊ခ်ီးမြမ္းလြတ္ေသာသူသည္ နိတၱိမရွိ ဟုပရိတ္သတ္ေလးပါးအလယ္တြင္ တင့္တယ္စြာ စံေတာ္မူ ၍

 အတုလဥပါသကာအားတရားေဟာေလသည္။ေဒသနာေတာ္အဆံုး၌ အတုလဥပါသကာႏွင့္တကြငါးရာေသာ ဥပါသကာအေပါင္းတို႔သည္ ေသာတာပတၱိဖိုလ္ တည္ေလသည္။

တကယ္ေတာ့ဘ၀ဆိုတာပင္လယ္နဲ႔တူပါသည္။ဘ၀ဆိုေသာပင္လယ္အားျဖတ္သန္းရာတြင္တစ္ခါတစ္ရံေလာကဓံမုန္တိုင္းနွင့္ႀကံဳေတြ႔ရတတ္ပါသည္။(ေလာကဓံတရားရွစ္ပါးတြင္အမ်ားဆံုး

ႀကံဳေတြ႔ရသည္မွာခ်ီးမြမ္းျခင္းကဲ့ရဲ႕ျခင္းျဖစ္သည့္အတြက္ ထိုအေၾကာင္းကိုသာ အဓိကရည္ရြယ္ထားပါသည္။)မိုးသက္မုန္တိုင္းေၾကာင့္္ဦးတည္ေမာင္းႏွင္ေနသည့္ကမ္းႏွင့္လြဲနုိင္သလို ေလာကဓံမုန္တုိင္းေၾကာင့္လည္း ကိုယ့္ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္ႏွင့့္္ေသြဖီသြားတတ္ပါသည္။ အထက္တြင္ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ဥပမာအတိုင္းကဲ့ရဲဲ႕ျခင္းမွလြတ္ကင္းသူဟူ၍မရွိေခ်။ေကာင္းတာပဲ

လုပ္လုပ္မေကာင္းတာပဲလုပ္လုပ္ကဲ့ရဲ႕ခံရမည့္အတူတူ ေကာင္းတာလုပ္ၿပီး ကဲ့ရဲ႕ခံမွာလား မေကာင္းတာလုပ္ၿပီး ကဲ့ရဲ႕ခံမွာလားဆိုတာ မိမိကိုယ္ကိုယ္ေ၀ဖန္သံုးသပ္လုိက္ပါ။ ဘ၀ဆိုေသာပင္လယ္အားျဖတ္သန္းရာတြင္ ပညာဟူေသာေလွာ္တက္ျဖင့္တည့္မတ္ကာ မိမိရည္မွန္းခ်က္ျဖစ္ေသာကမ္း(ပန္းတုိင္)သို႔အေရာက္လွမ္းနိုင္ပါေစ။

အတုလဥပါသကာ(ဓမၼပဒ-ဒု)၊အရွင္ဥာဏိႆရ(ဘ၀ဆိုတာပင္လယ္ႏွင့္တူတယ္ တရားေတာ္) တုိ႕အားကိုးကားသည္။

                                                                            တမာသားေလး(မတၱရာ)